welcome

Η αλήθεια είναι φως και το φως είναι αλήθεια...

Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2011

ΠΑΛΙΑ ΠΟΡΤΑ, Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2011

                                                                         φωτ. από Ν. Κυμοθόη

ΠΑΛΙΑ ΠΟΡΤΑ
Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2011


Μια παλιά πόρτα αυλής θυμίζει τόπο,
χαρές μέσα από αυτήν και αγωνίες έξωθέν της.


Οι άνθρωποι μετακινούνται συνεχώς
κουβαλώντας αυτόν τον τόπο μαζί τους
κι είναι εκείνες οι πόρτες σαν ιδέες
οπού μόνο βάρος φέρνουν στους λαούς
γιατί κάθε παλιά ιδέα χάνεται σήμερα
κι όλα αφού πέρασαν μέσα από την καρδιά
όπου φιλτραρίστηκαν συναισθηματικά
έχουν φτάσει στο επίπεδο του Νου
κι εκεί φωτίζεται το κάθε τι αυτή την εποχή
με τρόπο φυσικό δίχως καμιά επιστροφή
στην εποχή όπου οι σχέσεις είχαν έχθρα
σε εποχή όπου οι άνθρωποι είχαν κακίες.


Και είναι θλιβερό όταν νέες και νέοι μισούν
κι είναι θλιβερό όταν κόβονται σχέσεις
αλλά έτσι πρέπει αφού δεν ήταν σχέσεις
γιατί στις μέρες μας η υποκρισία δεν έχει θέση
κι ότι παλιό κακοφορμισμένο δεν ενώνεται
απλά κόβεται απ' όσους έλκουν θετικές σκέψεις.


Κι αυτό φαίνεται από τρόπους ενέργειας σε άλλους
από συμπεριφορές κάποιων σε άλλους
απ' όσους έχουν βλάψει άλλους...
Ήρθε η εποχή να λυθεί αυτή η ενέργεια με τρόπους
οπού ο καθένας έχει ορίσει στον εαυτό του.
ΑΛΛΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΛΑΠΤΕΙ
ΓΙΑΤΙ ΕΡΧΕΤΑΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΖΕΤΑΙ ΤΩΡΑ!...


Οι καταπατητές, κλέφτες, ψεύτες κι όσοι ρουφιάνοι
έως τώρα έχουν ενεργήσει για να βλαφτούν άλλοι
ή έχουν αδικήσει με ενέργειές τους άλλους
όλα τώρα φωτίζονται...
ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΣ ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΠΑΝΤΟΥ
γι' αυτό αναθεωρήστε τους παλιούς τρόπους σας
και θα δείτε πως όλα τα "συμβόλαια" που έχετε
σε σχέσεις με άλλους θα πάρουν το δρόμο τους.


Η παλιά πόρτα ίσως να είχε τις δικές της αξίες
αλλά έκλεινε και φοβίες μιας άλλης εποχής
όπου σήμερα αυτή  η ενέργεια δεν υπάρχει.


ΑΓΑΠΗΣΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ
κι αυτό σημαίνει ΣΕΒΟΜΑΙ τον εαυτό μου
γιατί ΔΕΝ ΕΝΟΧΛΩ ΤΟΝ ΆΛΛΟΝ μήτε ΠΡΟΚΑΛΩ
με πλιάτσικο και τρόπο πονηρό σε άλλους.


Ας ευχαριστήσουμε όλα όσα έχουν δοθεί
για το καλό μας κι ας αφήσουμε εκείνα
τα οποία μας βλάπτουν...
Η συν-δημιουργία με ίδιες ενέργειες είναι καλό
αλλά αν αυτή η συν-δημιουργία βλάπτει άλλους
γρήγορα θα γκρεμίσει...
                                                                             φωτ. Ν.Κυμοθόη
Ας ευχηθούμε σε όλους και όλες τις φίλες
ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ
κι όσοι κρατούν κλειδιά ενεργειών
ας φωτίζουν κι άλλους αυτή την εποχή!..


Με αγάπη και φως
Νότα Κυμοθόη


© Nότα Κυμοθόη 

Πέμπτη 11 Αυγούστου 2011

"Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ" ΠΟΙΗΣΗ ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ

                                         

H ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
ΠΟΙΗΣΗ 
ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
(Αφιέρωμα στην Παναγία)
                              εικόνα:ζωγραφική της Νότας Κυμοθόη

Να περιμένεις άνοιξη στην ακροθαλασσιά
Θα ιδείς πετροχελίδονα μαύρα να σχίζουν τον ορίζοντα
και να χορεύουν σαν σπαθιά στον ουρανό
Θα ιδείς σαν φουρό χορευτριών τα σύννεφα να φεύγουν
κι ο ήλιος όλος ουρανός χρυσός τα πάντα ν' αγκαλιάζει...
Θα έρχεται σαν αύρα θάλασσας η ποίησή μου πλάϊ σου
να σου φιλά γλυκά τα χέρια οπού κρατούν το Φως
την ώρα οπού φωτοστέφανα στο πρόσωπό σου λάμπουν
κι όλα τα σήμαντρα ηχούν στις εκκλησιές του κόσμου!
Δεν θάναι μόνο η ποίηση με στίχους πούχω πλέξει
μόν' θάν' οι λέξεις της καρδιάς μέσ' τη σιωπή των χρόνων
που ώριμες παιχνίδισαν σ' αμυγδαλιάς κλωνάρια
για να τις βρίσκει η δροσιά στο πρωϊνό της μέρας.
Θάναι ο ήλιος που χαχάνιζε στο πράσινο των φύλλων
των λουλουδιών τα χρώματα στις άκριες των μίσχων...


Ολόγυρα η θάλασσα χτίζει  λιμάνια αρμύρας
από σιωπές ανείπωτες και δάκρυα μανάδων
για τα παιδιά που άφησαν στα χέρια τα δικά σου...
Στη σκέπη της Αγάπης Σου να πιάνεις το σφυγμό τους.
Χτίζουν οι άνθρωποι πολιτείες στη γη και πάνε στο φεγγάρι
Άσπιλη Μητέρα του Θεού, ολομόναχη στη γη αχτίδα
θέλησα να χρωματίσω τα κρίνα της ποδιάς σου
με χρώματα δανεικά απ' τον ουράνιο θόλο των άστρων.


Ναι, ήμουνα στην άγνοια των κήπων σου ωσάν σπουργίτι
που ψάχνει κλαδάκι να σταθεί στης λίμνης την άπλετη όψη
κι ολόγυρα ξέχειλη θάλασσα με κύματα που έρχονται και πάνε
σαν της καρδιάς τα αισθήματα που θέλουνε ταξιδιώτες.
Αλλ΄ είχα τις συλλαβές μου με αγιοσύνη από τη Μνημοσύνη...
 Ύστερα, άκουγα τη Σαπφώ να παίζει λύρα μέσ' τη νύχτα
κι οι δρόμοι γέμιζαν λυγμούς που αντιβοούσε η πλάση
κι η θάλασσα ως προάγγελος έβγαζε το νερό της έξω-έξω
μέσ τη σιωπή αρμύριζε κι η πόλη μ' υγρασία. 
Δεν είχε πόρτα στ' ουρανού τα σύνορα να φράξει
όλα εκείνα τα δάκρυα που άπλωνε στα πόδια σου
ο κόσμος που πονούσε κι όλο θρηνούσε τ΄άδικο
κι αυτά οπού περνούσε ο ελληνισμός από παλιά...
Μόν΄ είχε άγια σιωπή και αντοχή μεγάλη, σεβάσμια Αγάπη!..
Χαίρε! Μητέρα του Θεού!.. Άστρο των Άστρων Χαίρε!
Άσβεστη φλόγα υπομονής... Πηγή χαράς ανθρώπων!..

Νότα Κυμοθόη, Λάρνακα- Κύπρος 2011

Copyright:Νότα Κυμοθόη
Νότα Κυμοθόη© Νότα Κυμοθόη

© NΌΤΑ ΚΥΜΟΘΌΗ 



Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

Έλεγε κάποτε ο...CARL JUNG, ανάρτηση από Νότα Κυμοθόη 2011


Έλεγε κάποτε ο ...CARL JUNG
ανάρτηση από Νότα Κυμοθόη 2011


"Η ζωή μου, όπως τη ζούσα,
μου θύμιζε συχνά ένα διήγημα,
που δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος.
Είχα το συναίσθημα 
πως ήμουνα ένα κομμάτι της ιστορίας,
μια παράγραφος που της έλειπε η προηγούμενη
και η επόμενη φράση.
Μου ήταν εύκολο να φανταστώ
πως είχα ζήσει σε προηγούμενους αιώνες
και πως είχα αντιμετωπίσει ερωτήματα,
που δεν ήμουν ακόμα σε θέση ν' απαντήσω,
πως θα έπρεπε να γεννηθώ ξανά
γιατί δεν είχα εκπληρώσει το έργο μου...
αυτό που μου είχε ανατεθεί.
Όταν πεθάνω οι πράξεις μου
θα μ' ακολουθούν
έτσι φαντάζομαι πως θα συμβεί
δηλαδή θα πάρω μαζί μου ό,τι έχω πράξει.
Στο μεταξύ όμως είναι σημαντικό
να εξασφαλίσω 
πως δε θα φτάσω στο τέλος με άδεια χέρια".
{Αναμνήσεις, Όνειρα, Σκέψεις}


"...Τη φωνή ψάχνω τ' ανθρώπου
που μέσα στην ερημιά του
θά 'χει το χρώμα της ζεστό
όπως παλάμη σ' άλλη παλάμη..."
{Ιύζουσα νήσος,ποίηση Νότα Κυμοθόη}


Απανθίσματα...


Με αγάπη και φως
ΚΑΛΗΜΕΡΑ
Νότα Κυμοθόη

© Nότα Κυμοθόη