Νότα Κυμοθόη*
"Η αρχαία ελληνική φιλοσοφία και η δύναμή της"
Αναλύουν έως και σήμερα την έννοια Άνθρωπος και προσπαθούν να τον εγκλωβίσουν μέσα σε στενά όρια μιας οποιασδήποτε θρησκευτικής ομάδας, για να τον ελέγχουν, λέγοντάς του πως αυτός είναι ο θεός σου, όχι αυτός είναι ο καλύτερος κι ανώτερος θεός, όχι ο δικός μας είναι ο καλύτερος θεός κ.λ.π., κ.λ.π.
Αλλά, πως, ο άνθρωπος από την αρχή υπάρξεώς του σε αυτόν τον πλανήτη, κατόρθωσε να έχει χάρη, αλλά και δύναμη για να δημιουργεί και να παρέχει τα κατάλληλα κίνητρα για την έως τώρα εξέλιξή του; Οι Έλληνες αποτελούν ένα γένος θεϊκό και ως Θεογενείς έδωσαν τις φιλοσοφικές τους απόψεις για την ανθρώπινη πορεία κι ανάπτυξη σε όλη την ανθρωπότητα.
Οι φιλοσοφικές απόψεις των αρχαίων Ελλήνων Σοφιστών και Σοφών στην πορεία μπερδεύτηκαν με απόψεις πολλών άλλων εξ΄ανατολών που τις εκμεταλλεύτηκαν σ΄εποχές που δεν μπορούσαν να ελεγχθούν κι αυτές οι απόψεις, μετατράπηκαν σε μια μπερδεμένη κατάσταση, που στη συνέχεια έγινε...θρήσκευμα.
Αλλά η αρχαία ελληνική φιλοσοφία είναι και θα συνεχίζει να είναι καθαρή γνώση και καθαρή τοποθέτηση για διαχρονικά θέματα έως και των ημερών μας. Οι ρίζες της βρίσκονται μέσα σε νοήματα λέξεων, που αποτελούν κλειδιά γνώσης για όλα.
Ο Άνθρωπος «αναθρεί ά όπωπε». Ο άνθρωπος έχει όλες εκείνες τις δυνατότητες και ενώ μπορεί να σκεφτεί μπορεί και να εκφράσει λόγον, γι΄αυτά οπού σκέφτεται και όχι να βγάλει άναρθρες κραυγές, όπως τα άλλα ζώα. Αυτή η άνω φράση του αρχαίου Έλληνα σοφού Σωκράτη, υπάρχει μέσα στο διάλογο που κάνει ο Πλάτων με τον Κρατύλο και στο ομώνυμο έργο που μπορεί να το χαρεί ο κάθε αναγνώστης σήμερα. Δηλαδή ο άνθρωπος ως ον, μπορεί ενώ παρατηρεί ολόγυρά του να εξετάζει αυτά που πέφτουν στην αντίληψή του και να βγάζει συμπεράσματα εκφραζόμενος με λόγο και να αποφασίζει τι θα κάνει. Και τα άλλα ζώα έχουν αντίστοιχες ικανότητες, αλλά δεν μπορούν να εκφραστούν με λόγο, παρά μόνον με άναρθρες κραυγές κατανοητές μόνον από την δική τους συνομοταξία. Ο άνθρωπος μπορεί να επιβληθεί δια του νου του και δια του λόγου του σε όλα τα άλλα ζώα κι όλες τις άλλες οντότητες στη γη, με τις πράξεις του, γιατί καθώς γράφουν στη συνέχεια και κάποια θρησκευτικά βιβλία είναι ευλογημένος. Αυτό, δεν είναι λίγο βλάσφημο για το Θεό, ο οποίος ευλόγησε όλα τα είδη ζωής; Ευλογημένα είναι όλα τα είδη ως μια αλυσίδα εξέλιξης με κορυφαίο τον άνθρωπο.
Η αρχαία λοιπόν ελληνική φιλοσοφία, μέσα στην άπλετη ελευθερία της σκέψης παιδεύει, δηλαδή διαπαιδαγωγεί τον άνθρωπο και η μορφή του "μορφώνεται" έτσι, ώστε να μπορεί να μεγαλουργήσει και να προσφέρει αυτήν τη γνώση για το καλό και των άλλων. Ονομάστηκε δικαίως Κλασσική παιδεία. Είναι ένας τρόπος κι ένα σύστημα ανθρωπιστικών αξιών και πλουραλιστικών κοσμοθεωριών με διαρκή ζωντανό διάλογο, με σκέψεις έρευνας και αντιλήψεις επιστήμης, που έχουν μια διαρκή πνευματική πνοή για την ανθρώπινη φιλοσοφία, που ωφελούν τον κάθε άνθρωπο κι όλη την ανθρώπινη κοινωνία! Κι αυτές οι όποιες απόψεις και θέσεις μπορούν με παρατήρηση και σκέψη να ανατραπούν, γιατί στην φιλοσοφία υπάρχει ελευθερία.
Είναι δυνατόν να ευλογεί ο Θεός μόνον έναν λαό και να διεκδικείται ως Θεός από έναν λαό; Αυτό δεν είναι "ρατσιστικό"; Εδώ ακριβώς είναι και η μεγάλη δύναμη της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας σε σχέση με την κάθε "θρησκεία", η οποία θρησκεία δημιουργείται από ανθρώπους, εγκλωβίζει και περιορίζει την ανθρώπινη σκέψη μακράν της αλήθειας. Μια αλήθεια, η οποία μπορεί να ερευνηθεί κι ο άνθρωπος να προχωρήσει μέσα στις αξίες και αρετές του, για το πανανθρώπινο καλό με βάση και την επιστήμη, δίχως διαχωρισμούς θρησκευτικού χαρακτήρα και δίχως ρατσισμούς. Διότι, αν δεχτούμε την αρχή δημιουργίας των πάντων από το Θεό, πως μπορεί στη συνέχεια αυτός ο ένας και μοναδικός Θεός να ευλογεί μόνον έναν και μοναδικό λαό; Λοιπόν εδώ κάτι δεν είναι σαφές. Γιατί ο Θεός είναι Θεός Δημιουργός όλων, δεν διαχωρίζει την ανθρωπότητα, η οποία ανήκει στη φυλή των ανθρώπων. Κι εδώ έρχονται όλες οι θρησκείες να εξεταστούν και να δούμε καθαρά όλες τις αντιφάσεις τους. Ο χριστιανισμός ας πούμε, ενώ υμνεί ως Θεό το Χριστό, πέφτει σε αντιφάσεις μέσα από το ίδιο το Δόγμα και χρησιμοποιεί την διδασκαλία του Χριστού ο Παύλος για να εδραιώσει τον ιουδαϊσμό. Οι αντιφάσεις είναι ρατσιστικές και ενώ γράφουν για τον Ύμνο της Αγάπης, δεν ξεκαθαρίζει κανένας πως αυτός αφορούσε τη διαμάχη Ελληνιστών Ιουδαίων και μη Ελληνιστών Ιουδαίων. Το "αγαπάτε αλλήλους" του ίδιου του Χριστού σε αυτήν την διαμάχη αναφέρεται. Και η διαμάχη αυτή ξεκίνησε με το θέμα της περιτομής. Για μια "βίαιη" πράξη σε βρέφη 7 ημερών. Η δύναμη λοιπόν που έχει η αρχαία ελληνική φιλοσοφία, είναι η ΜΗ ΒΙΑ κι ακριβώς αυτή η δύναμη του αρχαίου ελληνικού πνεύματος είναι παγκόσμια μέσω των εκφραστών της σοφών και φίλων της, γιατί μίλησε και μιλάει για όλα με βάση τον ίδιο τον άνθρωπο, γιατί η έννοια Θεός προέρχεται από την παρατήρηση και τις σκέψεις των ανθρώπων. Και οι αρχαίοι Έλληνες είχαν εκφραστές αυτών των ενεργειών 12 εκπροσώπους Θεούς σε ισοπολιτεία, δίχως να υπάρχει υποδούλωση στο θέμα θρησκεία...
(...συνεχίζεται)
*Νότα Κυμοθόη λογοτέχνης και ζωγράφος., αναρτήθηκε σήμερα 29/6/2019 και ώρα 7:26 μ.μ.
© 2019 Νότα Κυμοθόη
