welcome

Η αλήθεια είναι φως και το φως είναι αλήθεια...

Τετάρτη 15 Απριλίου 2009

Η αιώνια Ελευθερία, Γράφει η Νότα Κυμοθόη

" Ο Νυμφίος" έργο της Nota Kimothoi
copyright: Nota Kimothoi
Η αιώνια Ελευθερία
Γράφει η Νότα Κυμοθόη
"Ουαί δε υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί
ότι κατεσθείετε τα οικίας των χηρών
και προφάασει μακρά προσευχόμενοι...
Ουαί υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί,
ότι κλείετε την βασιλείαν των ουρανών
έμπροσθεν των ανθρώπων...
Ουαί υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί
ότι περιάγετε την θάλασσαν και την ξηράν
ποιήσαι ένα προσήλυτον...
Ουαί υμίν, οδηγοί τυφλοί, οι λέγοντες
ος αν ομόση εν τω ναώ ουδέν έστιν,
ος ο αν ομόση εν τω χρυσώ του ναού, οφείλει.
Μωροί και τυφλοί! Τις γαρ μείζων εστιν;
Ο χρυσός ή ο ναός ο αγιάζων τον χρυσόν;
Και ος αν ομόση εν τω θυσιαστηρίω
ουδέν έστιν, ος δ' αν ομόση εν τω δώρω
τω επάνω αυτού, οφείλει.
Μωροί και τυφλοί!
Τι γαρ μείζον;
Το δώρον ή το θυσιαστήριον
το αγιάζον το δώρον;
Ο ουν ομόσας εν τω θυσιαστηρίω
ομνύει εν αυτώ και εν πάσι
τοις επάνω αυτού.
Και ο ομόσας εν των ναώ,
ομνύει εν αυτώ
και εν τω κατοικούντι αυτόν.
Και ο ομόσας εν τω ουρανώ
ομνύει εν τω θρόνω του Θεού
και εν τω καθημένω επάνω αυτού.
Ουαί υμίν γραμματείς και Φαρισσαίοι υποκριταί
ότι αποδεκατούτε το ηδύοσμον
και το άνηθον και το κύμινον
και αφήκατε τα βαρύτερα του νόμου
την κρίσιν και τον έλεον και την πίστιν.
Ταύτα δε έδει ποιήσαι,
κακείνα μη αφιέναι.
Οδηγοί τυφλοί οι διυλίζοντες τον κόνωπα
την δε κάμηλον καταπίνοντες!
Ουαί υμίν γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί
ότι καθαρίζετε το έξωθεν του ποτηρίου
και της παροψίδος
έσωθεν δε γέμουσιν εξ αρπαγής και αδικίας!
Ουαί υμίν γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί
ότι έξωθεν φαίνεσθε τοις ανθρώποις δίκαιοι
έσωθεν δε μεστοί έστε υποκρίσεως και ανομίας.
Ουαί υμίν γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί
ότι οικοδομείτε τους τάφους των προφητών
και κοσμείτε τα μνημεία των δικαίων
και λέγετε: "ει ήμεν εν ταις ημέραις των πατέρων ημών
ουκ αν ήμεν κοινωνοί αυτών εν τω αίματι των προφητών
ωστε μαρτυρείτε εαυτοίς
ότι υιοί έστε των φονευσάντων τους προφήτας
και υμείς πληρώσατε τομέτρον των πατέρων υμών.
Όφεις γεννήματα εχιδνών!
Πως φύγετε από της κρίσεως της γεέννης;
Δια τούτο ιδού εγώ αποστέλλω προς υμάς
προφήτας και σοφούς και γραμματείς
και εξ αυτών αποκτενείτε και σταυρώσετε
και εξ αυτών μαστιγώσετε εν ται συναγωγαίς υμών
και διώξετε εν ται συναγωγαίς υμών
και διώξετε από πόλεως εις πόλιν
όπως έλθη εφ' υμάς παν αίμα δίκαιον
εκχυνόμενον επί της γης
από του αίματος ον εφονεύσατε
μεταξύ του ναού και του θυσιαστηρίου.
Αμήν λέγω υμίν
ότι ήξει ταύτα πάντα επί την γεννεάν ταύτην!
Ιεσρουσαλήμ ,Ιερουσαλήμ
η αποκτενούσα τους προφήτας
και λιθοβολούσα τους απεσταλμένους προς αυτήν!
Ποσάκις ηθέλησα επισυναγαγείν τα τέκνα σου
ον τρόπον επισυνάγει όρνις τα νοσσία εαυτής
υπό τας πτέρυγας και ουκ ηθελήσατε!
Ιδού αφίεται υμίν ο οίκος υμών έρημος!
Λέγω γαρ υμίν
Ου μη με ιδήτε απ΄άρτι
έως αν είπητε:
Ευλογημένος ο ερχόμενος
εν ονόματι Κυρίου"
(Λόγοι Ιησού Χριστού)
Το παράπονο του Ιησού Χριστού
για τους Ιουδαίους, που δεν τον δέχτηκαν!

Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2009

Νότα Κυμοθόη "ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ και ΠΟΙΗΣΗ για το ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ 2009"

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
"ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ και ΠΟΙΗΣΗ για το ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ 2009"


Νότα Κυμοθόη "Γαία-Η Στερνή των Ανθρώπων"


Στη Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά και στο κάλεσμα της Unesco με θέμα το περιβάλλον, παρουσίασα Ζωγραφική και Ποίηση. Παρουσιάστηκε το ως άνω έργο μου και απαγγέλθηκε από εμένα το κάτωθι Ποίημά μου

"Γαία- Η Στερνή των Ανθρώπων"
Νότα Κυμοθόη*


"Στις ημέρες ετούτες ο χρόνος βαρύς
Το κορμί κουρασμένο δίχως τι άλλο να ζηλέψει
Μήτε η ψυχή άλλη πραμάτεια ύλης να πάρει.
Ακουμπισμένη στον όχτο της μάταιης πλάνης
Γυρεύω έναν ίσκιο μιας ασκόνιστης ελιάς
Ν' απλώσω στη χλόη τα κρυμμένα μου χρώματα.
θα της πω για τον κόσμο που είναι χλωμός
Στης τεχνολογίας τους ίσκιους φυλακισμένος
Και για τη σφραγισμένη θλίψη του αδύναμου ήλιου
Στα μυριάδες κουτιά της εμφιαλωμένης φύσης.
Ύστερα τα χέρια θα υψώσω, στα κλωνιά της ν' ανέβω
Κι από εκεί βλέποντας τα ερείπια κάτω
Να μετρήσω την οσμή των πτωμάτων.

Μια γυναίκα κι η ελιά μου, η στερνή των ανθρώπων!

Θα σκίσω απ΄την οργή μου στο κατόπι
Του μολυσμένου ουρανού τα στήθη
Για να βρουν οι πληγές όλες διέξοδο
Και η γη, γυναίκα κι αυτή...ολομόναχη
Ίσως πνιγεί στο Φως του Σύμπαντος...

Στης ελιάς μου τα φύλλα θα καταγράψω τις πληγές
Καρτερώντας τον άνεμο να τ απάρει σεργιάνι
Στους Πυλώνες Εκείνου που τα πάντα γνωρίζει
Και πολυεύσπλαχνα πάλι το Λόγο ίσως σπείρει
Παρασυρμένος απ' των αγγέλων τους θρήνους.
Κι όταν στερέψει στα μάτια το γαλάζιο
Κι ανταριάσει τ' απύθμενο βάθος
Ο λόγος της ελιάς μου θα πάρει εκδίκηση
Γιατί θα έρθει πάλι ο Ήλιος
Ερωτευμένος κι ο Ουρανός τη Γη θα λατρέψει
Θα πυκνώσουν και πάλι ίσως τα χόρτα
Στης στεριάς τα κρυμμένα λαγούμια
για να γίνουν τα γένη όπως και πρώτα.

Μια γυναίκα, η πρώτη και η στερνή των ανθρώπων!
Τ' όνομά της Γαία...
Τώρα, κουρελιασμένη σέρνεται
Γυρεύοντας μια αναίμακτη πέτρα στον κόσμο
Την καρδιά της εκεί ν' ακουμπήσει για σένα!.."


* Το ποίημα αυτό είναι της Νότας Κυμοθόη
και είναι επάνω στο έργο που εκτίθεται στη Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά.
Το 1992 σε συλλογή μαζί με άλλα ποιήματά της, μεταφρασμένα στα Ιταλικά
απέσπασε το Πανευρωπαϊκό Όσκαρ Ποίησης (A DI BARI BRUNO).
To έργο τυπώθηκε σε 100 κάρτες συλλεκτικές
διπλής όψεως το Μάιο 2008 υπό την αιγίδα της Unesco Πειραιά και Νήσων
με το ποίημα στη μια όψη και με ζωγραφική στην άλλη
στην έκθεση για το ΠΕΡΙΒΆΛΛΟΝ στη Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά
21 Μαϊου-8 Ιουνίου 2008, όπου απαγγέλθηκε και δόθηκαν και οι κάρτες
Δωρεάν.
Το έργο εκτίθεται Πρώτη Φορά σε αυτήν την έκθεση με θέμα: ΕΛΙΑ
Τυπώθηκαν άλλες 100 κάρτες που διατίθεται Δωρεάν στους επισκέπτες
της έκθεσης.
Ευχαριστώ την Unesco Πειραιά και Νήσων και τόν Πρόεδρό της κ. Ιωάννη Μαρωνίτη
τον Δήμαρχο Πειραιά κ. Παναγιώτη Φασούλα
και τον Δήμαρχο Καντάνου κ. Ευτύχιο Δασκαλάκη
για την απονομή του "Επαίνου" μου και για την αγάπη τους για την Τέχνη!
Ευχαριστώ και τους όσους φιλότεχνους/ες ήρθαν στην έκθεση!

© Nότα Κυμοθόη